Çay ve Kahve - Yeşim AKINCI

Çay,şefkâttir,güvendir,sohbettir.
Kahve ise keyiftir,bağdır.

Çay ne kadar dısa dönük ise
Kahve de o kadar içe dönüktür.

Kahveyle çayı birbirinden nasıl ayırırız.
Nasıl mı?
Birbirimize sarılınca,birbirimize geçirdığımiz ağzımızdaki kahve tadıdır.
Çaydan geriye kalan ise,sohbetimizin tadıdır.

Kahve,kokudur.
Önce koku.Kahveyi dilden,damaktan önce burun sever.
Kimileri "Kokulu çayı"çaydan saymaz,
Oysa kokusuz kahve kahveden sayılmaz.
Fakat gözün arzularını ve keyiflerini de yabana atamayız.
Fincanın üzerinden kahveye,o kara kuyuya bakıp başıdönmeyen,yükseklik korkusuna kapılmayan var mıdır?
Hayatın ilk bakısta sıradan gibi gözüken ama guzel süprizlere açık çağrılari vardır.
Kimi zaman insan sesine bürünur bu çağrılar.Ya da bir evin bahcesindeki ortama.
Bunlardan biri;
"Hadi,söyle bir çay içelim."dir.
Öteki ise daha derindendir.
"Gel,bir kahve iç!Sonra gidersin"

Nasıl ince belli ćay bardaklarını avuçlarımızla kavramak sadece bedenlerimizi değil,üsümüs ruhlarımızı da ısıtırsa...Evimizdeki dumani tüten cayimiz da kalplerinizi sıcacık yapicak
Değil kahve içmek,kahve icmeyi istemek bile bizi hem kendimizle,hem de hayatla bir an için bile olsa barıstırir.
Hele bir de 40 yıl hatrı olan kahveler var ki,iste onu da evimizin bahcesinde içeceğiniz kahvelerde bulacaksiniz.

Bir avuç mazi'yi
Bir demli cay bardağindaki sohbetimizde
40 yil surecek hatri
Bir fincan kahvemizde goreceksiniz.

Bekleriz efendim.